Anna Nunes is een Nederlands-Portugese autodidacte kunstenares. Haar werk biedt zelfreflectie op andere manieren van leven, grotendeels gevoed door haar ervaring als ecoloog gespecialiseerd in heilige bossen van lokale gemeenschappen in Guinee-Bissau. Toen ze voor het eerst tussen de Fulani kwam, kon ze hun taal niet spreken, dus communiceerde ze met hen via kunst. Het schilderen en tekenen bracht perfect ervaringen en emoties over.

Momenteel schildert Nunes portretten en grootschalige alledaagse taferelen van de West-Afrikaanse gemeenschappen die haar onderdak boden. Haar schilderijen onderzoeken de banden die ze met de mensen daar heeft opgebouwd, hun gemeenschapszin, hun collectieve wijsheid en waarden en hun wederzijds respect voor elkaar. Ze componeert haar schilderijen over meerdere vlakken met brede vormen en felle kleuren die doen denken aan Gauguin. In haar groepsportretten is het hele doek gevuld met een hechte levendige menigte. In de dichtheid van de compositie gebruikt Nunes een brandpunt zoals klappende handen of een expressieve blik om de kijker door de voorstelling te leiden. In haar individuele portretten overstijgt ze het uiterlijk van een persoon om diens ziel te vangen. De kunst van Nunes stelt de vraag wat andere gemeenschappen ons zouden kunnen leren in onze zoektocht naar een meer verbonden manier van leven met elkaar en met de wereld om ons heen.