Wat betekent het als vrouwelijk erfgoed verdwijnt – en wat gebeurt er wanneer ze weer tot leven komt?

À Volta do Barro onderzoekt hoe koloniale processen hebben geleid tot ongelijkheid in gender en het verlies van intergenerationele kennis – en hoe deze opnieuw belichaamd, gedeeld en zichtbaar kan worden gemaakt.
Centraal staat de door vrouwen gedragen kleitraditie uit Kaapverdië, São Tomé en diaspora. Deze praktijk, verbonden met collectieve zorg, ecologische waarden en sociale gelijkheid, werd onderdrukt door slavernij en kolonisatie. In het project wordt klei benaderd als medium van verzet en verbinding – als levend erfgoed dat verhalen draagt, geschiedenissen en landschappen verbindt.
Via residenties, workshops en participatieve processen werkt À Volta do Barro met erfgoeddragers aan de overdracht van technieken, herinneringen en verhalen.
Het project reist tussen Lissabon, Boa Vista, São Tomé en Rotterdam – plekken waar klei, diaspora en geheugen samenkomen. In 2024 vond een eerste uitwisseling plaats met aardewerkster Isabel Sanches (Trás di Munti, Kaapverdië). In 2025 volgde een residentie met de keramiekgemeenschap van Rabil (Boa Vista), en dit najaar volgen de eerste activiteiten in Nederland.