Tot op heden zijn de echo's van kolonisatie nog steeds zichtbaar in menselijke relaties, waar zij zich manifesteren in ongelijkheid, met name in de achtergestelde positie van vrouwen. Hoewel de situatie van vrouwen is verbeterd, blijven uitdagingen zoals dagelijkse veiligheid, gelijke beloning en actieve deelname aan de opbouw van de samenleving een wereldwijde uitdaging.

Door middel van spel en verbeelding kunnen kinderen zich echter losmaken van opgelegde verhalen en structuren, waardoor ze hun eigen narratief creëren. In São Tomé zie je tegenwoordig jongens over het hele eiland spelen met hun tábua (zelfgemaakte bodyboard). Dit spel niet alleen een uiting van creativiteit, maar introduceert ook nieuwe ideeën en interacties die bijdragen aan de ontwikkeling van de samenleving. Om de creativiteit te bevorderen en bij te dragen aan de opkomst van nieuwe sociale opvattingen die gendergelijkheid ondersteunen, creëerde Nunes een ruimte waarin jongens meisjes betrekken bij typisch jongens spelletjes, zoals het tábua-spel. Door de ruimte te creëren voor gemengd spel en interactie, erkent Nunes de transformatieve kracht van spelen als een instrument voor reflectie en sociale verandering.

Tijdens de Biënnale van São Tomé in 2024, À (re)Descoberta de NÓS (Onszelf herontdekken), presenteerde Nunes twee van haar schilderijen in dialoog met een tábua, vervaardigd door de generatie die deze speelse traditie in stand heeft gehouden. In het kader van haar project O mundo imaginário werden meisjes voor het eerst actief betrokken in het tábua-spel. De tábua symboliseert de opkomst van nieuwe ideeën en vertegenwoordigt een beweging richting gendergelijkheid. De schilderijen bieden een visuele weergave van een mogelijke toekomst. Gezamenlijk reflecteert de installatie op het koloniale verleden, de gevolgen voor genderkwesties, en biedt zij nieuwe perspectieven voor de toekomst.